عواملی  که به توسعه فرهنگ و ساختارهاي وابسته به فردگرايي، انسان محوري و خويشتن خواهي دامن زده اند، سبکي يکسان از زندگي را براي بشر فراهم آورده اند که به تدريج دين داران را به پيرامون شان کشانده است. براي خروج از اين وضعيت، لازم است اصول حاکم بر زندگي دين دارانه، بازخواني و ساختارسازي شوند، چه آن که ناديده انگاري هر اصل، پيامدهاي کمي و کيفي قابل مشاهده دارد. در اين نوشتار، ضمن تفکيک ميان بررسي جامعه شناختي و گفتگوي ديني درباره سبک زندگي با نگاهي هنجارشناسانه به تبيين سه اصل محوري قناعت، پرهيز از مسير لهوي در زندگي و باور به وجود مرزبندي ميان حق و باطل پرداخته شده است. دستاورد نوشتار، ضمن ساخت شکني از موضوع «سبک زندگي»، اين نکته را اثبات مي کند که بدون حاکميت اصول فوق، جهت دهي ساختارها بر اساس آن ها و اصلاح ريختار ذهني و تربيتي افراد و خانواده ها، ايجاد سبک زندگي دين دارانه عملي نست برای ترویج زندگی دینی و الگو قرار دادن ائمه در زندگی های امروزی که سرشار از تجملات و اسراف گرایی است خوب استولی در این مسائل باید در جامعه کار شود که همه در جامعه مسئول هستند که اگر مردم با سبک دینی آشنا باشند وروند زندگی شان را برا این پایه برنامه ریزی کنند موفق تر شده و کمتر دچار مشکلات امروزی میشوند از جمله آمار طلاق که یکی از عامل های طلاق همین الگو گرفتن از غرب است که جوانان را هدف قرار داده وسعی در متلاشی کردن زندگی هایشان است یا همین ماهواره که یکی از عاملان فساد در زندگی هاست پس ما با الگو قرار دادن روشهای دینی بخصوص ائمه اطهار علیه السلام می توانیم از بسیاری از مشکلات جلوگیری کنیم مس باید آگاه باشیم وقول حرفهای شیاطینی دشمنان را نخوریم وهمچنین باید قران را سرلوحه زندگی هایمان قرار دهیم.

? شب شادی وشـــور و مهربانی است ? مراسم شب یلدا رسم دیرین ایرانیان است.دورهمی های شاد، خاطرات شیرین، شوخی های نمکین، انار، هندوانه، آجیل...  امشب می توانیم فارغ از قیل و قال دنیا چند ساعتی دور هم باشیم و گل بگوییم و گل بشنویم و کیف کنیم. می ت ... ? لینک اطلاعیه http://badesaba.ir/tiket/33329 ? لینک کانال بادصبا https://t.me/baadesabaa ? سایت بادصبا http://badesaba.ir

نکنه خونه ما هم خراب بشه؟ نکنه مامان منم ...؟ نکنه بابای منم مثل بابای او بچه ...؟ این روزها خبر غم انگیز زلزله کرمانشاه همه جامعه را تحت تأثیر خود قرار داده است. خواهی نخواهی بچه ها هم در جریان ماجرا قرار می گیرند و ممکن است دچار احساس نا امنی و اضطراب شوند. خوب است در این مورد به چند نکته توجه داشته باشیم:  1. نباید بچه های خردسال پا به پای بزرگترها پای اخبار نشسته و شاهد ماجرا باشند. تصویر خانه های خراب و بچه های زخمی و آواره برای کودکان به هیچ وجه مناسب نیست. هنگام صحبت کردن از این جور حوادث در جمع خانواده هم باید مراقب گوشهای تیز شده بچه ها باشیم.  2. هنگام شنیدن اخبار حادثه آرامش خودتان را حفظ کنید. والدین تکیه گاه امنیت و آرامش بچه ها هستند. کمی ترس در وجود والدین موجی از ترس در کودک را ایجاد می کند. آنها نگرانی والدین را به خوبی احساس می کنند و به آن واکنش نشان می دهند.  3. اگر فرزند خردسال شما تا به حال این جور حوادث را تجربه نکرده است به او اطمینان بدهید که در شهر شما چنین اتفاقاتی نمی افتد. لازم نیست از ترس اینکه ممکن است روزی زلزله بیاید، همه حقیقت را راست و پوست کنده کف دست بچه بگذارید و آرامش او را تا مدتها به هم بزنید. به قول قدیمی ها نباید از ترس مرگ خودکشی کنیم.  4. اجازه بدهید درباره ترس و نگرانی هایش با شما صحبت کند. به صحبتهایش با دقت گوش کنید و با جملات امید بخش او را آرام کنید. نباید احساسات او را دست کم بگیریم و او را بخاطر ترسش سرزنش کنیم.  5. اگر احساس می کنید فرزند شما تحت تأثیر حادثه قرار گرفته است او را به ورزش و فعالیتهای اجتماعی و تفریحی مشغول کنید تا زیاد نتواند روی ماجرا تمرکز نماید. همچنین اگر به اندازه کافی خسته نیست او را مجبور به خوابیدن نکنید. سعی کنید قبل از خواب در کنار او باشید و برایش داستان های شیرین تعریف کنید تا به خواب برود. 6. اگر قبلاً فرزند شما زلزله، سیل یا یکی دیگر اتفاقات ناخوشایند طبیعی را تجربه کرده است با آرامش کامل به او اطمینان بدهید که همه اقدامات لازم برای محافظت خود را انجام داده اید و هیچ حادثه ای نمی تواند به شما آسیب بزند. مثلاً بگویید "خانه ما به اندازه کافی محکم هست که خراب نشود". اگر هنوز ردپای ترسهای گذشته در وجود او هست با کمک یک روانشناس روندی را برای بازسازی احساسی او شروع کنید. آنچه که فرزندان ما با شنیدنش دچار اضطراب شدند کودکان کرمانشاهی دیدند و زیر آوار غم و اندوهش ماندند. خوب است در کنار رساندن پتو و غذا و چادر به فکر امدادرسانی عاطفی این کودکان معصوم هم باشیم. پیروز باشید سید مهدی خدایی

آن روزها آزار مشرکان بلای جان مسلمانان شده بود. مسلمانان به دستور پیامبر (ص) گروه گروه مکه را به سمت یثرب ترک کردند. حالا دیگر کفار قریش تنها یک راه برای خاموش کردن دعوت پیامبر (ص) می شناختند. آنها تصمیم گرفتند از هر قبیله جوانی دلیر انتخاب و شبانه بر پیامبر (ص) حمله کنند و دسته‌جمعی او را در خانه‌اش به قتل برسانند. اما جبرئیل بر پیامبر (ص) نازل شد و او را از نقشه مشرکان آگاه ساخت. بنابراین پیامبر (ص) تصمیم گرفت قبل از آمدن مشرکان، خانه خود را به طرف یثرب ترک کند. در شب اول ماه ربیع الاول پیامبر (ص) برای آنکه مشرکان از هجرت او آگاه نشوند، به علی(ع) فرمود: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو در بستر من می‌خوابی تا من به غار ثور بروم؟» امام علی(ع) گفت: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» پیامبر (ص) فرمود: «آری.» علی (ع) تبسمی کرد و سجدۀ شکر به جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت عرض کرد: «آنچه را که مأمور شده‌ای انجام ده که چشم، گوش و قلبم فدای تو باد...»[1] سپس پیامبر (ص)، علی (ع) را در آغوش گرفت و هر دو گریه کردند و از هم جدا شدند. مشرکان با شمشیرهای برهنه به خانه هجوم بردند، اما علی (ع) را در بستر رسول خدا (ص) مشاهده کردند، گفتند: محمد کجاست؟ علی (ع) فرمود: «مگر او را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟ کاری کردید که او ناچار شد خانه را ترک کند» در این هنگام به سوی علی (ع) یورش بردند و او را آزردند و سپس از خانه بیرون کشیده، کتک زدند. ساعتی هم در مسجدالحرام زندانی کرده، سپس آزادش کردند.[2] پس از این ماجرا آیه ۲۰۷ سوره بقره در شأن علی (ع) بر پیامبر نازل شد: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ»؛ و از میان مردم كسی است كه جان خود را برای طلب خشنودی خدا می‌فروشد، و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است. (آیه 207 سوره بقره) شاید اگر مشرکان می دانستند علی(ع) تا چه اندازه محبوب پیامبر (ص) است و در آینده نزدیک چگونه در به ثمر نشستن اسلام جانفشانی خواهد کرد آزادش نمی کردند و با کشتن او به هدف خودشان می رسیدند. فرا رسیدن ماه ربیع الاول مبارک باد التماس دعا موج همراه

رسول خدا (ص) خوب می دانست که زمان پرکشیدنش نزدیک شده است. ماه های آخر سخنانش بیشتر به وصیت شبیه بود. در آخرین حج به یارانش فرمود: "مناسك خود را از من فراگيريد، شايد بعد از امسال ديگر به حج نيايم"[1] در بازگشت از همان حج بود که وصی و جانشین خودش را نیز تعیین فرمود. در جای دیگر نیز فرمود: "نزديك است فراخوانده شوم و دعوت حق را اجابت نمايم و من دو چيز گران در ميان شما مى گذارم و مى روم: كتاب خدا و عترتم، اهل بيتم... و خداوند لطيف و آگاه به من خبر داد كه اين دو هرگز از يكديگر جدا نشوند تا كنار حوض كوثر بر من وارد شوند. پس خوب بينديشيد چگونه با آن دو رفتار خواهيد نمود"[2] روز واقعه فرا رسید حال پیامبر (ص) به وخامت گرایید. پيامبر (ص) علی (ع) را نزد خود فراخواند. او را مدتی طولانی در آغوش گرفت تا اینکه بيهوش شد. حسن و حسين (ع) به شدت گريستند و خود را روي بدن رسول خدا افکندند. علي (ع) خواست آن دو را از پيامبر (ص) جدا کند. پيامبر (ص) به هوش آمد و فرمود: "علي جان آن دو را واگذار تا ببويم و آنها نيز مرا ببويند، آن دو از من بهره گيرند و من از آنها بهره گيرم."[3]  رسول خدا (ص) می دانست این دو آقا زاده چه مصیبتی در پیش دارند. خبر داشت از مظلومیت حسن (ع)، از تنهایی اش و از صلحی که مسلمانان نما ها به او تحمیل می کنند و به زهری که جگرش را پاره پاره خواهد کرد. و از حسین (ع) و کربلایش خبر داشت و از سرها و اسیرها و... مُلک وجود غرق در اندوه و در عزاست آغاز صبح غربت زهرا و مرتضاست قرآن عزا گرفته و عترت شده غریب شهر مدینه را به جگر، داغ مصطفاست خون گریه کن مدینه! کز این ماتم عظیم گر آسمان خراب شود بر سرت رواست گشتند انبیا همه چون فاطمه یتیم زیرا عزای قافله سالار انبیاست خلقت چه لایق است که صاحب عزا شود عالم عزا گرفته و صاحب عزا خداست غلامرضا سازگار التماس دعا موج همراه